Rüzgar türbinlerinin hepsi aşırı hızın doğurabileceği olumsuz etkileri önlemek üzere frenleme mekanizmaları içermektedir. |
|
Tahmin edilebileceği üzere rüzgar hızına bağlı olarak, üretilen elektriğin miktarı da artmaktadır. Ortalama özelliğe sağip bir rüzgar türbni 12 - 14m/s hızlara ulaştığında üetebileceği maksimum enerji seviyesine erişmiş olur. Rüzgar hızının bu değerlerin üzerine çıktığı durumlar da mevttur. Böyle bir durumda türbinin mekanik yapısında bozulmalar meydana gelebileceği gibi üretilen aşırı elektrik enerjisi devrelerin de bozulmasına sebep olabilmektedir.
İşte bu sebepten türbin hızı belirli değerlere ulaştığında daha fazla hızlanmayı engelleyecek fren mekanizmaları devreye girer.
Günümüz teknolojisi bu problemin çözümünde çeşitli yöntemler geliştirmiştir.
|
|
Kaldırma Kuvvetine Dayalı Çözüm:
Türbinlerde hız kontrol sistemlerinin ilkidir. Bu sistemde türbin kanatlarının ayrodinaik yapısı türbin belli bir hıza ulaştığında hızı sabit bir değerde tutacak pasif bir sürtünme oluşturur.
Frenleme olayı herhangi bir yan ekipman kullanılmadan gerçekleştirildiği için basit ve kullanışlı bir yöntem olmuştur. Fakat türbin kapasitelerinin zamanla yükselmesi, 1,5 MW'ın üzerinde güce sahip türbinlerde bu yöntemin bazı sakıncalar doğurmasıyla sonuçlanmıştır. Bu nedenden ötürü günümüzde az kullanılan bir yöntemdir.
|
|
Değişken Hızlı Rotor:
Yaygın olarak kullanılan türbin teknolojisi budur. Maksimum üretim seviyesine ulaşıldığında türbin kanatlarnın eğimi değişerek hızın belirli bir değerin üzerine çıkması engellenmiş olur. Bürük kapasiteli türbinlerde de kullanılabildiği için günümüzde yaygın olan sistemsir. |
Rüzgar türbini teknolojilerinin başlangıcından bu yana bahsedilen iki yöntem temel alınmak üzere pekçok varyasyon denenmiştir. |
|